Een weekend lang zaten ze met twee in de kelder.
Geklop, vuile handen en kleren, het maakte me toch wel erg benieuwd.
Gisteren was het dan zover, het kunstwerk werd naar boven gehaald.
Ik was ondertussen in mijn hoofd al een plan aan 't smeden over hoe ik het misbaksel ooit in 't recyclagepark zou krijgen, tot ik de pracht van dit werk zag.
Natuurlijk, mijn kind schoon kind, maar ik kan als het op 'kunst' aankomt echt niet liegen...
Het krijgt een ereplaats in de gang, in afwachting sta ik te genieten van de gekleurde achterkant die ik de komende jaren niet meer zal zien.
